„Standardowa edukacja zapewni Ci przeżycie. Samokształcenie – fortunę.” Jim Rohn.

 

Od wielu lat zajmuję się rekrutacjami. Prowadzę rozmowy ze specjalistami i managerami stworzonymi do danej pracy oraz takimi, którzy nie zawsze sprawdzą się na oferowanym stanowisku. Z moich doświadczeń wynika, że najtrudniej rozmawia się z osobami, które przez lata, pracując w tym samym miejscu, nie robiły nic w kierunku własnego rozwoju. Biorąc pod uwagę, że rynek i wymagania pracodawców zmieniają się, taka osoba zazwyczaj musi godzić się na mniej płatną pracę, na tym samym stanowisku, które zajmowała przez lata. Dlaczego niżej płatną? Ponieważ będąc zatrudnioną w danej firmie dostawała podwyżki, które otrzymywała cała organizacja, dlatego jej uposażenie jest wyższe niż obecne możliwości rynku.

 

Szansą na decydowanie o tym, ile chcemy zarabiać jest rozwój naszych kompetencji zawodowych. Pod wpływem szkoleń, przeczytanych książek, odbytych spotkań z coachem czy mentorem stajemy się pożądanymi pracowniami, którzy, nie ma co ukrywać, sami decydują, ile będą zarabiać. Co więcej pracodawcy są w stanie spełnić ich oczekiwania finansowe, żeby pozyskać ich wiedzę oraz kompetencje i wykorzystać je w swojej organizacji.

 

Czego warto się uczyć, by dobrze zarabiać?

Z pewnością przyda się kilka z poniższych kompetencji:

 

• znajomość przynajmniej jednego języka obcego

Największa bolączka pracowników. Niestety bez znajomości języków obcych nasza kariera nie nabierze szybkości. Nawet, jeśli będziemy wybitni w innych dziedzinach, wybierając pracę w firmie międzynarodowej nie mamy możliwości osiągnięcia wysokiej pozycji.

 

• specjalizacja

Stawiamy na obszary przydatne na danym stanowisku. Mamy być ekspertami w swojej dziedzinie. Bardzo dobrym wyznacznikiem naszej pozycji w firmie, będzie sytuacja, w której nasz szef zacznie pytać nas o radę.

 

• wiedza niezbędna do prowadzenia projektów i zrozumienia ich złożoności, przekraczająca nasze aktualne obowiązki

Jeśli zależy nam na rozwoju, musimy być otwarci na streaching swoich umiejętności. Od czasu do czasu warto podjąć wyzwanie i uczestniczyć w realizacji projektów, które wydają się być poza naszym zasięgiem.

 

• asertywność

Może posłużyć jako narzędzie pomagające uzmysłowić przełożonemu, że nie chcemy robić wciąż tych samych zestawień i dodatkowo proponujemy nowe rozwiązanie (i oczekujemy podwyżki).

 

• wysoka samoocena

Wysoka samoocena umożliwia samorealizację i rozwój osobisty oraz zawodowy. Poczucie własnej wartości pomaga w osiąganiu sukcesów, dodaje pewności siebie i mobilizuje do działania. Oczywiście musimy uważać, by nie przekroczyć granicy powodującej, że nasze umiejętności będziemy oceniać przesadnie wysoko.

 

• umiejętny streaching strefy komfortu

Ryzykuj i podejmuj się trudnych zadań. W tym działaniu przyda się także zrozumienie, że w przypadku nowych projektów, poczucie lęku jest czymś oczywistym. Jednak nie powinien on nas zniechęcać w stawianiu czoła nowym wyzwaniom.

 

• samodzielność

Wcale nie oznacza samotnej pracy. Chodzi raczej o samodzielne podejmowanie decyzji i akceptację ich konsekwencji, a także wychodzenie z inicjatywą.

 

• autentyczność

Rozumiana jako charyzma człowieka, któremu się ufa, ponieważ nic nie ukrywa i jest w porządku wobec samego siebie.

 

• szlifowanie swoich kompetencji project managerskich.

Jest to świetne preludium do zastania cenionym managerem.

 

• dodatkowe certyfikaty potwierdzające nasze umiejętności. Zgadzam się z twierdzeniem, że uczymy się nie dla certyfikatów. Jednak dobrze jest mieć dokument uwiarygadniający naszą wiedzę, który w trakcie rozmów kwalifikacyjnych może być kartą przetargową pozwalającą na zagwarantowanie sobie wyższej pensji.

 

• komunikatywność oraz umiejętność nawiązywania zdrowych relacji.

To cecha, która powinna opierać się na wielopłaszczyznowej komunikacji dającej możliwość nawiązania i utrzymania, najbardziej korzystnych relacji.

 

Samorozwój ma znaczenie i wartość tylko w kontekście celów, do których osiągnięcia służy. Dlatego też:

 

• Miej świadomość, co chcesz osiągnąć. Stawiaj sobie własne cele i określaj drogę dojścia do nich. Koncentruj się na celach krótkoterminowych, ale nie zapominaj o tym, co chcesz osiągnąć za dziesięć lat.

 

• Ucz się od swoich mistrzów, miej autorytety. Warto mieć kogoś, od kogo można uczyć się zawodu. Kiedyś terminowanie trwało długo, a mistrzowie wychowywali sobie następców. Teraz każdy „chce być dyrektorem”, bez większego wysiłku i w krótkim czasie.

 

• Czytaj książki. Od czasu do czasu proponuję przeczytać biografię kogoś, kto zrobił karierę w biznesie, możesz się z nich wiele nauczyć. Warto sięgnąć również po książki ogólnorozwojowe, pozwalające nam obyć się ze słownictwem i poszerzające horyzonty.

 

• Spotykaj się z inspirującymi ludźmi. Rozmawiaj i radź się swoich znajomych, którzy robią karierę. Chodź na odczyty, sympozja, spotkania z autorami. Szukaj swoich autorytetów.

 

• Uczestnicz w szkoleniach i kursach. Zainwestuj w siebie, nie każdy z nich musi być sponsorowany przez pracodawcę. Dla mnie jednym z ważniejszych kursów była „Samoobrona dla kobiet”. Takie działania podnoszą naszą samoocenę i dają energię do realizacji wielu, nowych przedsięwzięć.

 

• Podejmuj wyzwania. Każdy problem pojawiający się, gdy zaczynamy robić coś nowego, można rozwiązać. Jeśli zgłosisz się do nowego projektu, pracuj nad nim sukcesywnie to złagodzi stres związany z oddawaniem czegoś na ostatnią chwilę. Jeśli nie wiesz, jak coś zrobić, pytaj.

 

• Nie bój się popełniać błędów, ale wyciągaj z nich wnioski. Henry Ford powiedział, że “Porażka daje możliwość rozpoczęcia na nowo w sposób lepiej przemyślany.” Dzięki błędom rozwijamy się, pod warunkiem, że wyciągamy wnioski z tego co nam nie wyszło.

 

• Nie zamartwiaj się rzeczami, na które nie masz wpływu. Według Margaret Thatcher “Dziewięćdziesiąt procent naszych zmartwień dotyczy spraw, które nigdy się nie zdarzą.” Wszystko mija, minie też sytuacja, na którą nie masz wpływu. Ważne, żeby się nie załamywać i nie zaprzestawać robienia tego co sobie założyliśmy.

 

 

Niektórzy z Was pewnie powiedzą, że samorozwój wymaga ogromnego wysiłku i jest trudny do zrealizowania. Na początku wszystko może sprawiać problem, jednak kiedy wchodzimy na ścieżkę samorozwoju często okazuje się, że nie chcemy z niej zejść.

 

A przede wszystkim „Najpierw postaraj się być wartościowym człowiekiem, sukces nadejdzie sam.” Albert Einstein.

Katarzyna Borawska
Kierownik Regionu Rekrutacji Stałych

Posiada 19-letni staż zawodowy w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Psycholog. Pracuje z managerami w zakresie identyfikacji i rozwijania kompetencji. Szczególnie duże doświadczenie posiada w obsadzaniu stanowisk w obszarze zaawansowanych technologii.